Buena navegación con NihilScio!
|
|||
|
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||
|
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||
| |||
|
| Conjugación de: profligor, profligĕris, proflictus sum, - , profligi conjugación: 3 - transitivo - passiva (Ita) = rovinare, lang. Latino |
| INDICATIVO | |
| Presente | |
| profligor profligĕris profligĭtur profligĭmur profligimĭni profliguntur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
| profligēbar profligebāris profligebātur profligebāmur profligebamĭni profligebantur | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| proflictus sum, proflicta sum, proflictum sum... proflictus es, proflicta es, proflictum es... proflictus est, proflicta est, proflictum est... proflicti sumus, proflictae sumus, proflicta sumus... proflicti estis, proflictae estis, proflicta estis... proflicti sunt, proflictae sunt, proflicta sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| proflictus sum, proflicta sum, proflictum sum... proflictus es, proflicta es, proflictum es... proflictus est, proflicta est, proflictum est... proflicti sumus, proflictae sumus, proflicta sumus... proflicti estis, proflictae estis, proflicta estis... proflicti sunt, proflictae sunt, proflicta sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
| proflictus eram, proflicta eram, proflictum eram... proflictus eras, proflicta eras, proflictum eras... proflictus erat, proflicta erat, proflictum erat... proflicti erāmus, proflictae eramus, proflicta eramus... proflicti erātis, proflictae eratis, proflicta eratis... proflicti erant, proflictae erant, proflicta erant... | |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
| proflictus sum, proflicta sum, proflictum sum... proflictus es, proflicta es, proflictum es... proflictus est, proflicta est, proflictum est... proflicti sumus, proflictae sumus, proflicta sumus... proflicti estis, proflictae estis, proflicta estis... proflicti sunt, proflictae sunt, proflicta sunt... | |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
| proflictus eram, proflicta eram, proflictum eram... proflictus eras, proflicta eras, proflictum eras... proflictus erat, proflicta erat, proflictum erat... proflicti erāmus, proflictae eramus, proflicta eramus... proflicti erātis, proflictae eratis, proflicta eratis... proflicti erant, proflictae erant, proflicta erant... | |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
| profligar profligēris profligētur profligēmur profligemĭni profligentur | |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
| proflictus ero, proflicta ero, proflictum ero... proflictus eris, proflicta eris, proflictum eris... proflictus erit, proflicta erit, proflictum erit... proflicti erimus, proflictae erimus, proflicta erimus... proflicti erĭtis, proflictae eritis, proflicta eritis... proflicti erunt, proflictae erunt, proflicta erunt... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
| profligar profligāris profligātur profligāmur profligamĭni profligantur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
| profligĕrer profligerēris profligerētur profligerēmur profligeremĭni profligerentur | |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
| proflictus sim, proflicta sim, proflictum sim... proflictus sis, proflicta sis, proflictum sis... proflictus sit, proflicta sit, proflictum sit... proflicti simus, proflictae simus, proflicta simus... proflicti sitis, proflictae sitis, proflicta sitis... proflicti sint, proflictae sint, proflicta sint... | |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
| proflictus essem, proflicta essem, proflictum essem... proflictus esses, proflicta esses, proflictum esses... proflictus esset, proflicta esset, proflictum esset... proflictessēmus, proflictae essemus, proflicta essemus... proflictessētis, proflictae essetis, proflicta essetis... proflicti essent, proflictae essent, proflicta essent... | |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
| profligĕrer profligerēris profligerētur profligerēmur profligeremĭni profligerentur | |
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
| proflictus essem, proflicta essem, proflictum essem... proflictus esses, proflicta esses, proflictum esses... proflictus esset, proflicta esset, proflictum esset... proflictessēmus, proflictae essemus, proflicta essemus... proflictessētis, proflictae essetis, proflicta essetis... proflicti essent, proflictae essent, proflicta essent... | |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| profligi | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| proflictum esse, proflictam esse, proflictum esse, proflictos esse, proflictas esse, proflicta esse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| proflictum iri | |
| GERUNDIVO | |
| Masculino | el que debe |
| Singolare | Plurale |
| Nom.profligendus Gen.profligendi Dat.profligendo Acc.profligendum Voc.profligende Abl.profligendo | profligendi profligendorum profligendis profligendos profligendi profligendis |
| Feminina | |
| Nom.profligenda Gen.profligendae Dat.profligendae Acc.profligendam Voc.profligenda Abl.profligenda | profligendae profligendarum profligendis profligendas profligendae profligendis |
| Neutro | |
| Nom.profligendum Gen.profligendi Dat.profligendo Acc.profligendum Voc.profligendum Abl.profligendo | profligenda profligendorum profligendis profligenda profligenda profligendis |
| SUPINO | |
| proflictu | de |
| PARTICIPLE | significado |
| Pretérito perfecto | |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
| Nom.proflictus Gen.proflicti Dat.proflicto Acc.proflictum Voc.proflicte Abl.proflicto | proflicti proflictorum proflictis proflictos proflicti proflictis |
| Feminina | |
| Nom.proflicta Gen.proflictae Dat.proflictae Acc.proflictam Voc.proflicta Abl.proflicta | proflictae proflictarum proflictis proflictas proflictae proflictis |
| Neutro | |
| Nom.proflictum Gen.proflicti Dat.proflicto Acc.proflictum Voc.proflictum Abl.proflicto | proflicta proflictorum proflictis proflicta proflicta proflictis |
| - Conjugación completa di profligere Forma activa |